Um leið og blóðtappi stíflar slagæð, fer svæðið í heila sem venjulega er þjónað af þessari slagæð í neyð.
1,9 milljón heilafrumur deyja á hverri mínútu þegar slag á sér stað.
Þetta svæði fer núna að skipta sér í tvö svæði hluti sem er þegar dauður og svæði sem enn má bjarga en deyr ef ekkert er gert.
Meginforgangsröðin ætti að vera að endurheimta blóðflæði í slagæðinni eins hratt og mögulegt er svo hægt sé að bjarga svæðinu sem ekki hefur dáið enn og draga þannig úr umfangi örorkunnar.
Sumir sjúklingar eru það heppnir að þeir fá meðhöndlun svo skjótt að magn á dauðum heilavef er mjög lítið. Hjá þessum sjúklingum er varla að merkja að þeir hafi fengið slag.
Vegna þess að heilafrumur deyja tafarlaust myndu flestir sem fá slag eftirskilda fötlun.
Ef engin meðhöndlun fer fram mun svæðið sem gæti hafa verið bjargað enda á að deyja. Fyrir vikið munu margir heilablóðfallssjúklingar sem hefðu getað lifað slagið af ef þeir fengu nógu hratt meðhöndlun, deyja eða fá varanlega örorku og þurfa stöðuga læknishjálp.
